Uit de oude doos - Brief aan oma (anno 2000)

Lieve oma,

Ik schrijf je een brief. Je vindt het toch niet erg dat ik oma schrijf, moemoe staat niet zo mooi op papier. Ik wil je eerst even zeggen dat opa erg dapper is geweest, dat nog altijd is en ik volledig ben genezen van die zware bronchitis toen. Zowat negen jaar geleden piepte ik als een oude deur. Dat is verleden tijd nu, net zoals jij.

Ik weet niet precies meer hoe je was, hoe je stem klonk of hoe je koffie dronk. Slurpend vermoed ik, zoals opa. Maar ik weet dat je koffie altijd heel lekker was en je boterhammen erg smaakten. Je kon zo vreselijk goed oma zijn.

Oma, ik denk niet zoveel meer aan jou. Elke dag ga je een beetje meer dood, word je een beetje meer graf. Dood met een beetje dood erbij. Dus ik neem me voor je elke dag opnieuw te bedenken. Heel kort. Voor het slapengaan misschien. Tot ik doodga misschien. Tot ziens misschien? Slaapwel oma.

Liefs,

je kleinzoon Tom

p.s.: de zoon van Pol en Yvonne

Kanttekening bij Nobelprijs voor de vrede

Foei, foei, foei, zo soldaatje spelen met gifgas. Daar gaan de mondjes van schuimen en daar wordt een beetje mens niet goed van. Dus vingertje in de lucht en afvoeren die chemische handel. Handen op elkaar voor het OPCW.
Voor de rest blijven we ter plaatste rustig verder folteren, verkrachten, Scudraketten afvuren, tanks parkeren op plekken die geen parkings zijn, ...
Dan maar de poëzie in de strijd gooien? Zij maakt vooralsnog geen slachtoffers.

de barbier van aleppo

crisis is het hier
van haar en hart
nu elke man granaten gooit
en zijn baard laat gaan

vroeger toen de nood
tot boven de minaret reikte
scheerde ik schapen
nu graast er niet een
tussen halab en golan
het offerfeest wordt schraal dit jaar

vandaag slijp ik mijn scharen
op het staartstuk van een scudraket
na elk gebed scheer ik een lijk
van mijn eigen broer of zoon
maar als god het wil
scheer ik op een mooie dag
de keel van hond bashar

Presentatie Deus de Poche - Eilandfestival

Zondag 29 september, 17u, Felixpakhuis, Antwerpen.
Stijn Van de Voorde (vrt) interviewt 5 nieuwkomers in de letteren: Astrid Haerens, Jeroen Boone, Annelie David, Mathijs Tratsaert en Tom Marien.

Meer info en volledig programma op www.eilandfestival.be

vlugschrift

Voor mij hoeft het niet meer. Praten met vrienden of kennissen die hun i- of smartphone mee naar het café zeulen. Ze luisteren nog maar met een half oor naar wat gezegd wordt. De conversatie wordt voortdurend onderbroken door getril en gekke geluiden, en om de haverklap klinkt er een lied dat niet door de vogels gefloten wordt. Hun blik, die vroeger op het onderwerp of op het bier gefocust was, komt niet meer los van hun beeldscherm. Het backlight zuigt al hun aandacht op. 

dichterlijk (gedrukt) debuut in Deus de Poche

'Iedereen schrijft. Lang niet iedereen doet dat even goed. Dat hoeft geen bezwaar te zijn. Zij die het lef of de overmoed hebben om hun teksten daadwerkelijk te onderwerpen aan de kritische wijsneuzigheid van literaire redactrices en redacteurs, verdienen in elk geval een eerlijke re(d)actie. ... Gelukkig doen we af en toe echte ontdekkingen.'
uit het voorwoord van Deus de Poche

statement

kom nou we gaan niet spetterpoepig doen

laat de zielenknijper zijn eigen ziel maar

knijpen zoals de erosie-van-het-hart-dichters

tussen septemberregens door eenzaam huilen

om de liefde die hen nogmaals en terecht verlaten heeft

laat ons het woord met een kraag van schuim

goudbruin drinken en het vers verversen

dat het witter klinkt dan wit

laat ons vanavond dure eden zweren

die we nimmer gestand doch gestrand nakomen

kunnen wij moeten snode plannen smeden

nu het bier nog proeft naar bier en wij in de ogen

van zigeunervrouwen dieper zinken dan in hun rokken

laat ons verdomme godslasterend zingen van de lente

van de zon en ontblote meisjeskuiten dat jan met de pet

maar vissen wezen of biljarten en de vogels maar fluiten

naar hun centen want wie beloont een fluitconcert

waar niemand echt om vraagt?

laat ons gelaten wij maar laten wat de moeite niet

en een wrange en groene lach bij dit gezegd

ach laat ons godverdomme niet te laat geboren zijn

in een land met ander licht maar de droesem

voor bloesem wisselen en de maan voor sterrenstof en

laat mij de eenzaam zwarte nacht

nu het schuurt over mijn hart en septemberregen valt

en de dichter in mij huilt om voorgoed vergane liefde

badmeesters

grote voeten hebben zij

bleek vol rare bobbels

je moet ze ook altijd zien

want ze komen klets klets in sandalen

aangelopen en schreeuwen

trek trek in je oor van  

dat je naar de kapper

of anders dan een badmuts op

zoals paardenstaartenmeisjes

bolle ogen hebben zij

vol spiegelwater zonder chloor

omdat ze telkens denken:

dit is het ergste

wat een jongen

overkomen kan

gepubliceerd in Deus de Poche (nr 145bis) van literair tijdschrift Deus Ex Machina

Noch de man, noch de rol spelen

Of de vrolijke noot van Sturtewagen

In de reeks Europese strategen die de journalisten Bart Sturtewagen van De Standaard en Béatrice Delvaux van Le Soir samen schrijven is er, en dat juich ik toe, plaats voor een grap en een grol (DS 29/30 juni).
De Duitse minister van Financiën Wolfgang Schäuble spreekt immers van het spelen van een centrale drol in de G8, de G20 en het IMF.
Hoe is zoiets mogelijk?

Antwoord A: Hier spreekt een Duitser met zelfkennis.
Antwoord B: Sturtewagen heeft toch gevoel voor humor.
Of Antwoord C: Het is de schuld van de spellingcorrector van Delvaux.

Zend uw goede antwoord naar bart.sturtewagen@standaard.be en win een jaar lang Le Soir.

apologie

ik stuiptrek en sidder 
met tussen twee vingers dat blauwtje 
’t zoveelste maar rijker op zak

had ik me te veel de vleugels 
voor ogen met metrum en volrijm
en biddende bek? 

had ik jou en te snel 
te kennen gegeven 
dat dichters niet voelen 
maar huilen om voer?

en toch
wat is er mis
met zich godslasterend gul en zelfzuchtig
gedragen met geen kaarsen doen branden
maar lampjes uitdraaien?

terwijl jij ja jij 
met je is-gelijk-aan-lippen
en als veel te vroege nachtvorst 
mijn kwetsbare klankenmoestuin 
meedogenloos verraste

gepubliceerd in Meander Magazine