apologie

ik stuiptrek en sidder 
met tussen twee vingers dat blauwtje 
’t zoveelste maar rijker op zak

had ik me te veel de vleugels 
voor ogen met metrum en volrijm
en biddende bek? 

had ik jou en te snel 
te kennen gegeven 
dat dichters niet voelen 
maar huilen om voer?

en toch
wat is er mis
met zich godslasterend gul en zelfzuchtig
gedragen met geen kaarsen doen branden
maar lampjes uitdraaien?

terwijl jij ja jij 
met je is-gelijk-aan-lippen
en als veel te vroege nachtvorst 
mijn kwetsbare klankenmoestuin 
meedogenloos verraste

gepubliceerd in Meander Magazine