vlugschrift

Voor mij hoeft het niet meer. Praten met vrienden of kennissen die hun i- of smartphone mee naar het café zeulen. Ze luisteren nog maar met een half oor naar wat gezegd wordt. De conversatie wordt voortdurend onderbroken door getril en gekke geluiden, en om de haverklap klinkt er een lied dat niet door de vogels gefloten wordt. Hun blik, die vroeger op het onderwerp of op het bier gefocust was, komt niet meer los van hun beeldscherm. Het backlight zuigt al hun aandacht op.