Lieve oma,
Ik schrijf je een brief. Je vindt het toch niet erg dat ik oma schrijf, moemoe
staat niet zo mooi op papier. Ik wil je eerst even zeggen dat opa erg dapper is
geweest, dat nog altijd is en ik volledig ben genezen van die zware bronchitis toen.
Zowat negen jaar geleden piepte ik als een oude deur. Dat is verleden tijd nu,
net zoals jij.
Ik weet niet precies meer hoe je was, hoe je stem
klonk of hoe je koffie dronk. Slurpend vermoed ik, zoals opa. Maar ik weet dat je
koffie altijd heel lekker was en je boterhammen erg smaakten. Je kon zo
vreselijk goed oma zijn.
Oma, ik denk niet zoveel meer aan jou. Elke dag ga je
een beetje meer dood, word je een beetje meer graf. Dood met een beetje dood
erbij. Dus ik neem me voor je elke dag opnieuw te bedenken.
Heel kort. Voor het slapengaan misschien. Tot ik doodga misschien. Tot ziens misschien? Slaapwel oma.
Liefs,
je kleinzoon Tom
p.s.: de zoon van Pol en Yvonne
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten