‘Zoals in
Afrika, want in Afrika hebben de kindjes toch geen mama en papa?’
Onverstoorbaar gaat mijn dochter van vier door met soep eten. ‘Toch?’
Ik kijk naar
mijn vrouw. Ze verslikt zich in haar tomatensoep.
‘Dat vertel
jij toch altijd over Afrika, papa.’ Mijn jongste legt haar lepel neer en kijkt me
indringend aan.
‘Tja. Hoe
zal ik het zeggen?’ Ik kuch wat ongemakkelijk, want deze vergelijking zag ik
totaal niet komen. Ergens in het traject van de opvoeding moet iets zijn
misgelopen. En hoe trek je zo’n scheve vergelijking van een onschuldige
vierjarige in godsnaam weer recht?
Lees het volledige stuk op Maison Slash.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten