Met de Poëzieweek in het vizier moet ik plots aan een nocturne
denken op de boekenbeurs. Aan de stand van Confituur Boekhandels hadden enkele
dichters verzamelen geblazen. Gastvrouw Maud Vanhauwaert had hun kakelverse
bundels gelezen. Ze interviewde. Dan was het aan de dichter* om zijn verzen gul
in het rond te strooien. Het podium was schamel. Iets dat uit houten planken
bestond en dat bijna aan fabriekspaletten deed denken. De toeschouwers zaten echt
op paletten die in verschillende niveaus waren gestapeld. De kwaliteit van de
microfoons en de boxen liet te wensen over. Op de koop toe werd de voordracht meermaals onderbroken door het geronk van een milkshakemachine een stand verderop. De
wankele positie van de dichter bleek nooit beter geïllustreerd dan in deze hoek
van hal 4. Eenzaam staat hij op de barricade. En hoezeer hij ook zijn verzen
spuit, hij is amper hoorbaar. Of dat ook zonde is, is vers twee.
* De dichter kan zowel vrouwelijk als mannelijk zijn.
Opmerkelijke noot: Het zal de komende weken wel even anders zijn, dat van die barricades en goedkope microfoons. www.poezieweek.com
* De dichter kan zowel vrouwelijk als mannelijk zijn.
Opmerkelijke noot: Het zal de komende weken wel even anders zijn, dat van die barricades en goedkope microfoons. www.poezieweek.com
Geen opmerkingen:
Een reactie posten