*
je blijft doofstom
het moorden gadeslaan
het raakt het harde hart niet
verveelt bijna het aangezogen oog
dan sluip je de horizon achterna
en gluiperd als je bent klauw
je woedend zwarte gaten
in de door god verlaten leegte
van een eeuwig firmament
je kreunt en kraakt en huilt
om katers in je bed je lippen
zoeken geen kussen maar woorden
dat hoort nu zo
nu je klaagzang klappertandt
en klinkt als bidden in de kou
het eenzame meisje
ik ken niemand
niemand kent mij
hier adem ik
geen kat merkt mij op
geen hond neemt me
bij de hand mee naar huis
en drukt me in de sofa zijn kussen
op mijn huid geen man komt op z’n zij
tot mij er is alleen beweging (die ene)
er is mijn huid er is
mijn adem en nu
de avond wordt koud
en kouder de nacht
het koudst blijft de hand
die zich vergist
gepubliceerd in winternummer Back after the war van Gierik & NVT
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten