waarop de jezuïet (de allerlaatste) oreert en repliceert
(voor god en klein pierke):
maar dit was de bedoeling niet
ik zink op mijn knieën
te midden van dit heilig schip
en smeek u plies verbrand
de kaartjes voor ’t concert (met een paaskaars of een offerlicht)
ontstem de instrumenten (met dissonant gebed)
het is niet kies het past niet (non decet zegt de Vader)
in dit huis is men gehoorzaam
enkel aan het Allerhoogste
hier ervaart men tijdens de Heilige Mis
wat het is om de hemel van de grond af op te bouwen
gij als bunker van het Instituut
moet u openstellen
voor de crisis van het hart
en zeg mij raar maar waar anders dan
vandaag kan een mens zijn knoken
buigen bidden blèten boete doen?
wij moeten terugslaan als artillerie
met raak gekozen salvo’s van ritueel en kerklatijn
wij moeten preken met salpeter op de tong
ploegen en zaaien (desnoods tussen de rotsen)
en eens zal het dorre zand als vruchtbaar land verrijzen
Klik hier voor deel 1 van het drieluik.
Posts
